Do końca XIX wieku, Szczecin był silnie ufortyfikowanym miastem. Przez ponad 200 lat, miejskie zabudowania otaczały mury, forteczne wały, bastiony i baszty. Umocnienia zostały wzniesione już za czasów szwedzkich (budowa rozpoczęła się dokładnie w 1630 roku), a rozbudowane w kolejnych dekadach.

Od 1713 roku, dzieło to kontynuowali władcy pruscy, którzy włączyli miasto w granice swojego państwa. Wtedy właśnie przebudowano system bram miejskich. Później Szczecin został zajęty przez wojska napoleońskie. Przyniosło to kolejne etapy rozwoju fortyfikacji. W 1873 roku (po wojnie francusko-pruskiej) podjęto decyzję o likwidacji twierdzy - obwarowania krępowały miasto i uniemożliwiały mu dalszą rozbudowę i rozwój. Bramy Portowa i Królewska są pozostałościami po warownej przeszłości Szczecina.
Brama Portowa została zbudowana w latach 1725-1727. Jej projektantem był Gerhard Cornelius van Wallrawe. Człowiek ten specjalizował się w projektowaniu miejskich fortyfikacji, na swoim koncie, oprócz szczecińskich, miał także m.in. umocnienia kłodzkie i magdeburskie.
Ta budowla znana jest też pod nazwą Berliner Tor (Brama Berlińska). Jej bogate zdobienia wyraźnie nawiązują do stylu barokowego. W górnej części można znaleźć tarczę z monogramem króla Fryderyka Wilhelma I. Złocony napis w języku łacińskim upamiętnia odkupienie miasta od Szwedów za dwa miliony talarów. W attyce znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca widok na Szczecin i boga Odry – Viadrusa. Na samym szczycie umieszczono tarczę z ukoronowanym herbem Prus.
Na początku wieku XX, przed bramą znajdował się pomnik-fontanna przedstawiający boginię Amfitrytę (bogini morza, żona Posejdona). Postać stała na rydwanie w kształcie muszli. Dwa konie "biegły" w stronę Odry. W latach trzydziestych pomnik zdemontowano, bo przeszkadzał w sprawnej komunikacji w tej części miasta.
Brama Królewska (Königstor) znajduje się na pl. Hołdu Pruskiego. Zbudowano ją w latach 1725-28, na upamiętnienie zdobycia miasta przez wojska pruskie. Podobnie jak przy Bramie Portowej, dominuje tu styl barokowy. W przeszłości zwykło się nazywać ją Bramą Nakielską.
Na uwagę zasługują tutaj imponujące zdobienia, np. ukoronowana tarcza z orłem pruskim, otoczona łańcuchem Orderu Czarnego Orła. W attyce znajduje się rzeźba boga wojny – Marsa z tarczą i mieczem oraz wizerunek Herkulesa z maczugą i skórą lwa. Całość przywołuje na myśl łuki tryumfalne – rzymskim zwyczajem wieszania broni na bramach zdobytych miast, tutaj znalazły się rzeźbione elementy oręża, zbroje, tarcze i sztandary.

Budowla przetrwała naloty bombowe na Szczecin podczas II wojny światowej i została wpisana w rejestr zabytków. Rzeźby z jej szczytu na czas działań wojennych zostały ukryte w Lesie Arkońskim, gdzie przeleżały wiele lat – odnaleziono je w 1957 roku. Wtedy też powróciły na swoje miejsce.
Ryc. Wikipedia