Pyrzyce to miasto, którego teren już w IX wieku zamieszkiwało plemię Pyrzyczan. Ok. X wieku na południowy-wschód od obecnej miejscowości znajdował się ufortyfikowany gród.

W 1124 roku do Pyrzyc przybył św. Otton z Bambergu i miał wtedy miejsce masowy chrzest Pyrzyczan. Odbyło się to w trzech baptysteriach na podgrodziu i tam prawdopodobnie powstało pierwsze sanktuarium z ołtarzem. Ówczesny ośrodek miejski rozwijał się na przecięciu ważnych szlaków handlowych: szlaku solnego z Santoka do Kołobrzegu i Szczecina oraz szlaku z Magdeburga do Kołobrzegu. W ramach księstwa w XII-XIII wieku gród, a następnie zamek był siedzibą kasztelanii. Później stał się ośrodkiem wójtostwa krajowego.
W latach 1230-40 niedaleko grodu powstało nowe miasto wzorujące się na wschodnioeuropejskich. Zasiedlili je niemieccy koloniści i było wzmiankowane w 1240 roku. W roku 1263 książę Barnim I nadał Pyrzycom prawa cechowe wzorowane na miejskim prawie szczecińskim. Książęta szczecińscy dbali o umacnianie miasta położonego od XIII do XVII wieku tuż przy granicy z agresywną Marchią Brandenburską.
W czasie licznych wojen miejscowość nie została zdobyta. Do największego oblężenia doszło w 1478 roku, wówczas książę Bogusław X bronił się przeciwko 10-tysięcznemu wojsku elektora brandenburskiego Albrechta. Wojna trzydziestoletnia w latach 1618-1648 przerwała okres rozkwitu miasta. Wojska cesarskie i szwedzkie spowodowały liczne zniszczenia. W 1634 roku miał miejsce największy pożar, za który odpowiedzialni byli Szwedzi. Od drugiej połowy XVIII wieku miasto prężnie rozwijało się pod względem przemysłowym, powstało przedmieście południowe. W 1882 roku Pyrzyce zostały włączone do sieci połączeń kolejowych i utworzono przedmieście północne. Podczas II wojny światowej miasto zostało zniszczone w 80%.
Drogi czytelniku:
Dokonałeś historycznego odkrycia? Byłeś świadkiem ciekawego wydarzenia? Chciałbyś podzielić się z nami wiedzą na temat atrakcji turystycznej, o której warto opowiedzieć? Wystarczy, że do nas napiszesz! mail:
info@zp.pl