Zachodniopomorskie

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z roku 1320, kiedy to bogaty gryfiński kupiec Jan Lintbusch kupił osadę o nazwie Clode (Clodo). Miejscowość sprzedali jej ówcześni właściciele - rycerze - bracia Blankenburg. Nazwa wsi ma prawdopodobnie związek z kłodami drewna, które wykorzystywano w umocnieniach wałów obronnych. Fakt ten wskazuje na obronny charakter dawnej osady rycerskiego rodu Blankenburg.

Pierwotnie wieś o planie owalnicy obecnie rozwija się wzdłuż przecinającej ją drogi. Położona jest na uboczu głównego traktu i oddalona o około 10 km na południowy wschód od siedziby gminy Widuchowa.

W centrum wsi, na nieco wyniesionej, prostokątnej parceli, znajduje się XIII wieczny kościół. Wybudowano go z ciosów granitowych na planie prostokąta. Późniejsza, czternastowieczna rozbudowa świątyni nieco zatarła jej pierwotny plan. Najstarszym elementem budowli pozostaje dolna część wieży wymurowana z granitowych ciosów ułożonych w regularne warstwy. Jej pozostała część, powyżej murów nawy, nadbudowana została z kamieni polnych. W narożach wieży oraz w ościeżach okien wykorzystano cegłę.

W zachodniej elewacji wieży znajduje się portal z głównym wejściem do świątyni. Dwuuskokowe, ostrołukowe ościeże wykonano z kwadr granitowych, obrobionych w licu. Obecnie portal jest oszpecony przez biały tynk i częściowe malowanie brązową olejnicą. Mury wieży zwieńczono ostrosłupowym hełmem z iglicą i kulą, który otacza wyraźny krenelarz. Obronny charakter wieży podkreślają szczelinowe otwory, które rozmieszczono na każdej ze ścian w połowie jej wysokości. Powyżej otworów szczelinowych znajdują się dwudzielne okna o uskokowych ościeżach, które zamknięto łukiem odcinkowym. Od zachodu i wschodu znajdują się dwa okna natomiast od północy i południa po jednym oknie. Poniżej okien na północnej i południowej elewacji znajdują się podniszczone tarcze zegarowe.

Mury nawy wybudowano z kamieni polnych, podobnie jak w przypadku górnej części wieży, bez zachowania regularnego wątku. W południowej ścianie znajduje się, obecnie zamurowany, otynkowany portal o ostrołukowym wykroju i dwuuskokowym ościeżem z cegły. Na obu ścianach nawy znajdują się trzy symetryczne okna z ościeżami wykonanymi z cegły, którą następnie otynkowano na biało. Podobnie obrobione są dwa okna na elewacji wschodniej. Cegły użyto również do wybudowania wschodniego szczytu nawy. Ozdobiono go wąskimi, ostrołukowymi blendami, które ułożono w układzie piramidalnym. Dwuspadowy dach wykonano z dachówki ceramicznej, a nad jego wschodnim szczytem wznoszą się kostkowe sterczyny.

Wnętrze świątyni kryje XIX wieczne wyposażenie wraz z ołtarzem i emporą chórową wspartą na słupach. W wieży natomiast znajduje się renesansowy dzwon z 1592 roku. Plac kościelny otoczony jest kamiennym murem z przyporami w północnej części. Dawniej spełniał rolę cmentarza, obecnie porośnięty jest starodrzewem. Zarówno we wschodniej jak i zachodniej części muru znajdują się bramki z filarami, które wymurowano z cegły. Filary bramek ozdobiono malowanymi na biało wnękami w kształcie gotyckiego krzyża.