Okunicę założono w 1776 roku, według dekretu króla Fryderyka II z 1771 roku. Na jego cześć nazwano ją Friedrichsthal. Powstała na obszarze dawnych bagien nad rzeką Płonią. Bagna te należały do wsi Ryszewo i zostały osuszone w roku 1770 w rezultacie obniżenia poziomu wód jeziora Miedwie.
W początkowych latach głównym zajęciem mieszkańców była uprawa chmielu i eksploatacja torfu, a nieco później także buraków cukrowych. W okresie 1896-1897 wybudowano cukrownię. W latach 30. XX wieku zmodernizowano zakład i przystosowano go do przetwórstwa melasy i ziemniaków oraz produkcji piwa i spirytusu. Podczas II wojny światowej zaadoptowano go do produkcji zbrojeniowej. Zakład został zniszczony w 1945 roku, a po wojnie Armia Czerwona zdemontowała i wywiozła urządzenia.
Kościół filialny p.w. św. Bartłomieja Apostoła
Kościół filialny p.w. św. Bartłomieja Apostoła wybudowano w latach 1914-1916 jako filię parafii ewangelickiej w Ryszewie. Do powstania obiektu sakralnego przyczynił się pastor Gotfried Vettin oraz mieszkańcy wsi przy wsparciu finansowym cukrowni w Okunicy.
W 1945 roku świątynia została poświęcona jako rzymskokatolicki kościół pod wezwaniem św. Antoniego. W kolejnych latach został opuszczony, a w 1955 roku stracił dach i okna. W późniejszym czasie odbudowano go i poświęcono ponownie. W 1975 roku powiększono zakrystię i wybudowano ogrodzenie.
Kościół jest wczesnomodernistyczny, orientowany. Składa się z: jednej nawy, węższego od korpusu, krótkiego prezbiterium, wieży na rzucie kwadratu, zewnętrznej kruchty od zachodu oraz zakrystii. Głównym surowcem budowlanym jest tutaj cegła, a na wysokim cokole – ciosy kamienne. W oknach prezbiterium widnieją witraże ornamentalne z czasów budowy kościoła. Wewnątrz środkowego witraża znajduje się tondo z wizerunkiem Chrystusa w popiersiu. Okna nawy są również wypełnione witrażami.
Płonia
Przez Okunicę przepływa rzeka Płonia, krzyżując się w okolicy wsi z torami nieczynnej już linii kolejowej Stargard Szczeciński – Pyrzyce. Jej źródło znajduje się na południe od Barlinka w Barlinecko-Gorzowskim Parku Krajobrazowym i po przepłynięciu przez kilka jezior, m.in. Miedwie, wpada do jeziora Dąbie. Rzeka na całej długości jest dostępna dla kajaków, a w dolnym biegu atrakcyjna także dla wędkarzy.

Jarzębina Czerwona
Jarzębina Czerwona to polski czarno-biały film z 1969 roku, opowiadający o walkach o Kołobrzeg w marcu 1945 roku. Sceny do niego były kręcone w Kołobrzegu, Szczecinie oraz właśnie w Okunicy. Starsi mieszkańcy wsi do dziś pamiętają porozstawiane w okolicy miejscowości namioty, dziesiątki maszerujących żołnierzy oraz przejeżdżające czołgi. Nie sposób zapomnieć oglądania jak kręcone są tak przepiękne, szczegółowe i technicznie perfekcyjne sceny wojenne.