Zachodniopomorskie

Pyrzyce to miasto o średniowiecznym rodowodzie. Historia odbiła się tutaj głośnym echem, jednak liczne jej zawieruchy nie przeszkodziły w przetrwaniu miejsca pełnego zabytków.

Według źródeł (Geograf Bawarski), już w IX wieku istniał tutaj gród plemienia Pyrzyczan. Założenie z czasem rozrastało się, wzbogacając się m.in. o rozmaite umocnienia.

Trzy wieki później osada odegrała kluczową rolę w chrystianizacyjnej misji biskupa Ottona z Bambergu. To właśnie tutaj w 1124 roku odbył się pierwszy i jednocześnie jeden z największych masowych chrztów mieszkańców Pomorza. Wiarę chrześcijańską przy tzw. Studzience św. Ottona, przyjęło około 7000 osób.

Nazwa miasta pochodzi prawdopodobnie od słowa „pyro”, które w staropolskiej mowie oznaczało pszenicę. W ten sposób została podkreślona rolnicza rola Pyrzyc – dzięki okolicy obfitującej w żyzne gleby (głównie czarnoziem), już w średniowieczu miasto zyskało sobie miano spichlerza Pomorza Zachodniego.

W 1240 roku przy dawnym grodzie powstała następna część zabudowań – tym razem wzorowana na miastach Europy Zachodniej. W efekcie, na planie owalnicy z centralnie umieszczonym rynkiem, powstało serce nowych Pyrzyc. Już nie był to kasztelański gród, a miasto (od 1263 roku). Wkrótce otoczono je murami obronnymi, fosami, bramami i basztami. Warto też wspomnieć, że w 1326 roku Pyrzyce uzyskały prawo do bicia własnej monety. Swój rozwój miasto oparło głównie na handlu zbożem.

Ogromny cios zadała miastu wojna trzydziestoletnia – Pyrzyce były wielokrotnie plądrowane i podpalane. Jednak zdecydowanie największe zniszczenia przyniosła dopiero II wojna światowa. W 1945 roku zostało zniszczonych około 80 proc. zabudowań. Pomimo destrukcyjnych etapów w swojej historii, Pyrzyce mogą się pochwalić wieloma wyjątkowymi zabytkami.

Warto zobaczyć:

• Mury obronne
• Brama Bańska
• Brama Szczecińska
• Baszty
• Kościół Wniebowzięcia NMP
• Kościół NMP Bolesnej
• Studzienka św. Ottona