Budynek Urzędu Wojewódzkiego w Szczecinie został oddany do użytku w 1911 roku. Razem z Muzeum Narodowym, Zamkiem Książąt Pomorskich i Katedrą św. Jakuba tworzy nadodrzański wizerunek miasta.
Budowa tego gmachu była sporym wyzwaniem. Zanim wkopano kamień węgielny pod budynek ZUW, trzeba było odpowiednio przygotować teren. Torfowe podłoże musiało zostać utwardzone, a pozostałe po forcie fosy – zasypane. W końcu nad Odrą powstały fundamenty – ze względu na niestabiilny teren, miejscami wchodzą one nawet jedenaście metrów w głąb ziemi.
Budowa gmachu rozpoczęła się w 1906 i trwała do 1911 roku. Głównym projektantem był Paul Kieschke, architekt z Berlina. Pomimo zaangażowania i serca włożonego w projekt budynku, Kieschke nie doczekał właściwego rozpoczęcia prac – zmarł w 1905 roku. Projekt przejął Paul Lehmgrübner.

Po prawie sześciu latach powstał kompleks budynków, który do dzisiaj budzi respekt. Architektonicznie, gmach ZUW posiada wpływy niemieckiego historyzmu podkreślającego elementy północnego renesansu. Wewnątrz połączonych budynków znajdują się dwa dziedzińce.
Dodatkowo, budowla została wyposażona w dwie wieże. Jedna z nich zwieńczona jest istotnym symbolem. Na szycie znajduje się postać marynarza – jedną ręką wspiera się na kotwicy, a w drugiej dzierży sztycę z polskim godłem (od 1947 roku). To wymowny symbol, podkreślający nierozerwalny związek kraju z morzem. W głowie ciężkiej figurki – 160 kg przy 2,5 m wzrostu :) – znajduje się schowek, a w nim dokument opisujący jej historię (w 1976 roku marynarz przeszedł konserwację – postać liczyła ok. 100 dziur po pociskach z czasów wojny).
Kiedy budynek został ukończony, w jego centralnej części mieścił się Urząd Rejencji Szczecińskiej. W południowej mieszkał jej prezydent, a w północnej znajdowały się biura m.in. Urzędu Morskiego oraz Policji Portowej.
Budowa gmachu o powierzchni zbliżającej się do 20 tys metrów kwadratowych przekroczyła koszt 3,5 mln marek. Budynek szczęśliwie przetrwał naloty bombowe na Szczecin z II wojny światowej i dzisiaj możemy go nadal podziwiać w pełnej okazałości, z historyczną architekturą.
Po zakończeniu wojny, była to pierwsza siedziba polskich władz. 30 kwietnia 1945 roku o godzinie 8.15 na budynku po raz pierwszy zawisła biało-czerwona flaga narodowa.
Budynek ZUW jest jednym z punktów na trasie Miejskiego Szlaku Turystycznego. W związku ze stuleciem istnienia (2011 rok), jego wrota zostały otwarte dla zwiedzających. Wytyczono trzy trasy turystyczne, które obejmują wieże, tarasy widokowe, ekspozycje architektonicznych ozdobników (maszkaronów), a także podziemia.
A jeśli już teraz macie ochotę zobaczyć zobaczyć wiekowe wnętrza gmachu, to polecamy Wam wirtualną wycieczkę po ZUW. Link znajdziecie TUTAJ :)