Nieopodal Odry, wśród ciasnych uliczek zaczęło przed laty bić serce Szczecina. Pierwszy ratusz na Starym Mieście pojawił się w połowie XIII wieku. Była to drewniana budowla, w której mieściła się m.in. hala kupiecka i karcer. Budynek służył także obradom sądu i ławników.
Ratusz, który dzisiaj możemy oglądać powstał około roku 1450. Jego projektantem był Henryk Brunsberg. Charakterystyczny kształt budowli pełnił także funkcje użytkowe – np. przy podcieniach (od południowej strony) odbywały się publiczne rozprawy sądowe.
W dawnym Szczecinie, rada miejska obradowała przez dwa dni w tygodniu – we wtorki i piątki. Jeden dzień służył na załatwianie spraw miasta, a drugi przeznaczony był na sprawy jego mieszkańców. |
Po raz pierwszy, szczeciński ratusz został uszkodzony przez Brandenburczyków w 1677 roku. Odbudowa zniszczeń przyniosła pewne zmiany konstrukcyjne, m.in. na elewacje został nałożony tynk, gotyckie szczyty zostały przerobione na barokowe, powstała dodatkowa kondygnacja, a piwnica budynku została zaadaptowana na winiarnię.

Władze miasta urzędowały tutaj do 1879 roku. W tym właśnie czasie powstał drugi budynek, tzw. Czerwony Ratusz (przy dzisiejszym Placu Batorego), który stał się siedzibą szczecińskich rajców. A ratusz ze starówki pełnił m.in. funkcje magazynowe.
Drugie zniszczenie tego budynku miało miejsce podczas II wojny światowej. Ratusz, podobnie jak reszta zabudowań Starego Miasta, legł w gruzach po alianckich nalotach bombowych. Na swoją odbudowę musiał czekać aż do roku 1968. Zrekonstruowany budynek został przekazany na potrzeby szczecińskiego Muzeum Narodowego (w 1975 roku).
Dzisiaj w budynku mieści się Muzeum Historii Szczecina (oddział MN). Można tutaj oglądać wystawy dokumentujące burzliwe dzieje miasta, sięgające więcej niż tysiąc lat w przeszłość. W gmachu prezentowane są wystawy stałe:
- Dzieje Szczecina - historia i kultura miasta od najdawniejszych czasów do współczesności
- Szczecin jakiego już nie ma - miasto z okresu przedwojennego
- Hans Stettiner i Jan Szczeciński. Życie codzienne w Szczecinie w XX wieku - eksponaty dokumentujące życie mieszkających tu przed wojną Niemców i przybyłych po jej zakończeniu Polaków.