Młyn Papiernia położony jest nad Rzeką Płonią zaledwie dwa kilometry na północ od centrum Barlinka. To jedna z najcenniejszych budowli w całej gminie. Budowę zainicjował Eliasz Meisner w 1733 roku. Pochodził ze znanej niemieckiej rodziny papierników. Po Eliaszu papiernię przejął jego syn. Wówczas nastąpiła również modernizacja manufaktury. Produkty papierni znane były w całej Brandenburgii, na Pomorzu, eksportowano je także do Szwajcarii. W rękach Meisnerów papiernia pozostawała przez 94 lata.
Produkcja papieru tradycyjnymi metodami okazała się zbyt kłopotliwa i nie miała szans z postępem technologicznym. Koniec produkcji nastąpił w drugiej połowie XIX wieku. Już w 1869 roku dawną papiernię zakupił Franz Duras – wcześniej rotmistrz austriackiej armii. W budynku papierni założono młyn. Przez lata funkcjonowania zmienił się również właściciel, a sam młyn poddano modernizacji, która miała usprawnić proces produkcyjny.
Młyn przetrwał wojnę i właściwie mógł wznowić swoją produkcję, uznano go jednak za zbędny i zamknięto ostatecznie w 1972 roku. Przeznaczony do rozbiórki został jednak zauważony przez pracowników i studentów wydziału architektury Politechniki Szczecińskiej. W 1994 roku powołali Stowarzyszenie na Rzecz Ochrony Dziedzictwa „Młyn-Papiernia”. Dziesięć lat później Starosta Myśliborski wydał decyzję, na mocy której Młyn Papiernia miał zostać zaadaptowany na ośrodek naukowo-badawczy. Zabytek i jego otoczenie jest dziś miejscem o wyjątkowym klimacie.
