Miejscowość położona na dawnych terenach zwierzchnictwa zakonu templariuszy, później we władaniu joannitów. Przez wiele lat jej nazwa ulegała zmianie (1303 Niendrop, 1370 Nigendorp, 1459 Niendorf, 1487 Neuendorf, 1571 Nigendorf), aż do roku 1945 kiedy to nazywano ją jeszcze – Nowa Wieś (z niemieckiego Neuendorf). Po drugiej wojnie światowej nazwę zmieniono ostatecznie na Piaseczno w nawiązaniu do pobliskiego jeziora.
Dziś administracyjnie należy do gminy Banie i jest od nich oddalona o około 6 km w kierunku południowym. Dawniej osada o planie okolnicy – obecnie ulicówka. Wzmiankowana po raz pierwszy w 1281 roku. Przypuszcza się jednak, że powstała dużo wcześniej, czego dowodem jest kościół ze swoją architekturą wskazującą na pierwszą połowę XIII wieku.
Świątynię wzniesiono w centralnym punkcie wsi na planie prostokąta. Jako budulca użyto regularnie ciosanych granitowych kwadr o zbliżonej wielkości. Ta orientowana na ziemię świętą, salowa budowla, wyróżnia się wyodrębnionym prezbiterium zamkniętym półokrągłą apsydą oraz wieżą o szerokości nawy. Apsyda o ścianach niższych niż mury świątyni, została zwieńczona ceglanym ząbkowanym gzymsem, sklepiona krzyżowo i pokryta stożkowym dachem. Czworoboczna, drewniana wieża o szkieletowej konstrukcji została nadbudowana nad zachodnim korpusem.
W XVIII wieku poddana przebudowie miała dwa człony zwieńczone latarnią. Obecnie pozostała tylko dolna część, którą pokryto czterospadowym namiotowym dachem. W 1851 roku świątynię przebudowano, usuwając zakrystię umiejscowioną przy północnej ścianie prezbiterium, zamurowano północne wejście na wieżę i powiększono okna po północnej i południowej stronie. Powiększono również prezbiterium do szerokości nawy, co wymagało przemurowania wschodniego szczytu. W niezmienionym stanie pozostała apsyda i ściana zachodnia wraz z portalem i dwoma oknami. Na uwagę zasługują XIX wieczne witraże z wizerunkami świętych w oknach apsydy, geometryczne witraże w oknach na północnej i południowej ścianie oraz witraż w górnej części drzwi portalu zachodniego.
Mury kościoła przykryte są dwuspadowym dachem, który wykonano podobnie jak w przypadku apsydy i wieży z blachy ocynkowanej. Dawniej za pokrycie służyła dachówka ceramiczna. Plac kościelny, kiedyś w funkcji cmentarza, otacza wysoki na 1,5-2 metry mur kamienny, wzmocniony szkarpami od zewnętrznej strony. W murze umiejscowione są dwie ceglane XIX-wieczne bramki.
Przy południowej bramce znajduje się pomnik poświęcony mieszkańcom, który zginęli w czasie pierwszej wojny światowej. Na pomniku zatynkowano inskrypcje, które miałyby świadczyć o jego przeznaczeniu. Ówcześnie, w południowo-zachodniej części wsi, przy drodze do Swobnicy, znajdował się cmentarz ewangelicki. Do dzisiejszego dnia pozostała po nim aleja z nasadzeniami Lipy. W Piasecznie można obecnie podziwiać jeszcze budynki mieszkalne i gospodarcze z licznymi detalami architektonicznymi pochodzące z XIX i początków XX wieku.
