Duża wieś w gminie Banie położona nad rzeką Tywą, 5 km na południowy zachód od Bań. W 1235 roku miejscowość została nadana wraz z całą Ziemią Bańską zakonowi templariuszy, którzy mieli w niedalekiej Rurce swoją komandorię. Po rozwiązaniu zakonu, wieś wraz z okolicznymi terenami została przejęta przez joannitów. 

W XIII wieku w centrum, na niewielkim wyniesieniu stanął kościół o obrysie prostokąta, zbudowany z regularnej kostki granitowej. Podobnie jak w przypadku świątyń powstałych na okolicznych terenach jest to budowla typu salowego bez wyodrębnionego chóru.

Różnicą w porównaniu z innymi świątyniami była wieża, którą wzniesiono w tym samym okresie co mury. W XVIII wieku wieżę poddano przebudowie nadając jej ryglową konstrukcję, którą pokryto w nadbudowie deskami i namiotowym, blaszanym dachem. Mury kościoła zwieńcza dwuspadowy dach o blaszanym pokryciu, który kontrastuje nieco swym profilem i kolorem z architekturą budowli. Ciekawostką jest wmurowana w narożnik kwadra z wyraźnym motywem szachownicy.

Dawniej plac kościelny pełnił funkcję cmentarza. Obecnie znajduje się na nim pomnik poległych podczas I wojny światowej. Wokół placu biegnie kamienny mur z XVIII wieczną okazałą bramą oskrzydloną dwiema furtami (lewa obecnie zamurowana).

Lubanowo charakteryzuje ciekawa zabudowa, wśród której godne uwagi są ryglowe stodoły z XIX wieku, murowana remiza z obserwacyjną drewnianą wieżyczką z początków XX wieku oraz budynki mieszkalne z XIX i XX wieku.

Dawniej poza wsią znajdował się zespół dworsko-folwarczny strawiony przez ogień w 1969 roku. Obecnie zachował się niewielki podworski park z cennym komponowanym starodrzewem.

Przez Lubanowo przebiega nieczynna obecnie, malowniczo położona linia kolejowa numer 423 Chwarstnica – Swobnica.

Nad rzeką Tywą, która płynie nieopodal w zalesionym wąwozie, przy drodze do Sosnowa znajduje się młyn wodny. Po raz pierwszy wzmiankowany w 1487 roku kiedy to należał do zakonu joannitów. W swojej późniejszej historii młyn zmieniał wielokrotnie właścicieli. Podczas II wojny światowej został nieznacznie uszkodzony, ale niewielki remont pozwolił w krótkim czasie przywrócić jego pracę. Ówczesna zdolność przemiałowa była jedną z większych na Pomorzu Zachodnim i wynosiła około 8-9 ton na dobę. Obecnie, w pobliżu starego młyna, działa oddany do użytku w 1993 roku młyn elektryczny ze swoją zdolnością przemiałową 120 ton na dobę. Około kilometr na południowy wschód od Lubanowa, w miejscowości Otoki (dawniej Górny Młyn), znajduje się korpus wiatraka holenderskiego wzniesionego między 1872 a 1887 rokiem. W 1895 roku wybudowano tu również czterokondygnacyjny ceglany młyn z dostawioną drewnianą komorą turbinową, który kryje w swym wnętrzu ciekawą drewnianą konstrukcję.